Historia Rumunii: od starożytności po czasy współczesne
Rumunia, kraj o bogatej i zróżnicowanej historii, jest miejscem, gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością, tworząc unikalną mozaikę kulturową. Leżąca na styku Wschodu i Zachodu, Rumunia była świadkiem licznych wydarzeń historycznych, które ukształtowały jej tożsamość narodową. W tym artykule przedstawimy kluczowe momenty w historii tego fascynującego kraju.

1. Starożytność – ziemie Daków i wpływy rzymskie
Pierwsze wzmianki o ziemiach dzisiejszej Rumunii pochodzą z czasów starożytnych, kiedy tereny te zamieszkiwały plemiona trackie, a później Dakowie. Dacja, jak nazywano tę krainę, była ważnym ośrodkiem w Europie Środkowo-Wschodniej. Dakowie byli znani z rozwiniętej kultury, szczególnie w zakresie metalurgii i sztuki wojennej.
W I wieku n.e. Dacja stała się celem rzymskich podbojów. Cesarz Trajan, po dwóch wojnach z Dakami, w latach 101–106 n.e. włączył te ziemie do Imperium Rzymskiego. Rzymianie pozostawili trwały ślad na tej ziemi, budując drogi, miasta i fortyfikacje. Najbardziej znanym śladem ich obecności jest kolumna Trajana w Rzymie, która upamiętnia zwycięstwo nad Dakami. Po wycofaniu się Rzymian w III wieku n.e. ich kultura i język wciąż wpływały na miejscową ludność, dając podwaliny pod późniejszy rozwój języka rumuńskiego.
2. Średniowiecze – początek księstw rumuńskich
Wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego ziemie dzisiejszej Rumunii znalazły się w strefie wpływów licznych ludów i państw, takich jak Goci, Hunowie, Awarowie czy Słowianie. W IX wieku rozpoczął się proces formowania pierwszych organizacji politycznych, które stały się zalążkiem późniejszych księstw rumuńskich.
W XIV wieku powstały dwa główne księstwa: Wołoszczyzna i Mołdawia. Księstwa te były początkowo niezależne, lecz wkrótce znalazły się pod wpływem sąsiednich mocarstw, w tym Węgier, Polski i Imperium Osmańskiego. Jednym z najbardziej znanych władców średniowiecznej Rumunii był Wład Palownik, znany jako inspiracja dla postaci Drakuli. Wład zasłynął swoją determinacją w obronie Wołoszczyzny przed najazdami tureckimi.
W tym samym czasie Siedmiogród (Transylwania) pozostawał pod silnym wpływem Węgier i później Habsburgów, zachowując jednak swoją odrębność kulturową i religijną.
3. Pod panowaniem osmańskim i habsburskim
Od XVI wieku Wołoszczyzna i Mołdawia znalazły się w strefie wpływów Imperium Osmańskiego. Choć zachowały pewną autonomię, musiały płacić trybut sułtanowi i podporządkowywać się politycznie tureckim władcom. W tym okresie Rumunia stała się areną licznych konfliktów między Osmanami, Habsburgami i Rosją, które rywalizowały o wpływy na Bałkanach.
Siedmiogród natomiast w XVII wieku uzyskał status niezależnego księstwa pod protektoratem Habsburgów. Stał się także schronieniem dla ruchów protestanckich i miejscem współistnienia różnych grup etnicznych, takich jak Węgrzy, Rumuni i Niemcy (Sasi).
4. XIX wiek – droga ku zjednoczeniu
XIX wiek przyniósł Rumunii dynamiczne przemiany społeczne i polityczne. W czasie Wiosny Ludów w 1848 roku rumuńskie elity rozpoczęły działania na rzecz uniezależnienia się od obcych mocarstw. Kluczowym momentem w procesie zjednoczenia była unia personalna Wołoszczyzny i Mołdawii w 1859 roku pod wodzą Aleksandra Jana Cuzy. W ten sposób powstały Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny, które w 1866 roku przyjęły nazwę Rumunia.
Rumunia zyskała pełną niepodległość po wojnie rosyjsko-tureckiej w 1877–1878 roku, a w 1881 roku stała się królestwem z Karolem I na tronie.
5. XX wiek – wielkie zmiany i wyzwania dla Rumunii
XX wiek był dla Rumunii czasem wielkich zmian. Po I wojnie światowej, na mocy traktatu wersalskiego, Rumunia znacznie powiększyła swoje terytorium, przyłączając Siedmiogród, Bukowinę i Besarabię. Powstała wówczas Wielka Rumunia – największe w historii państwo rumuńskie.
Okres międzywojenny był czasem rozwoju, ale także narastających napięć politycznych i społecznych. W czasie II wojny światowej, Rumunia początkowo była sojusznikiem Niemiec, lecz w 1944 roku zmieniła stronę, przyłączając się do aliantów. Po wojnie kraj znalazł się w strefie wpływów Związku Radzieckiego, co zapoczątkowało okres rządów komunistycznych.
6. Epoka Ceaușescu – dyktatura i rewolucja
Jednym z najbardziej kontrowersyjnych okresów w historii Rumunii były rządy Nicolae Ceaușescu, który objął władzę w 1965 roku. Początkowo postrzegany jako lider niezależny od Moskwy, Ceaușescu szybko wprowadził politykę autorytarną, która doprowadziła kraj do kryzysu gospodarczego i społecznego. Jego megalomańskie projekty, takie jak budowa gigantycznego Pałacu Parlamentu, oraz polityka represji spotkały się z rosnącym sprzeciwem społeczeństwa.
W 1989 roku Rumunia była świadkiem gwałtownej rewolucji, która zakończyła się obaleniem i egzekucją Ceaușescu.
7. Rumunia współczesna – droga do Unii Europejskiej
Po upadku komunizmu Rumunia weszła na ścieżkę transformacji politycznej i gospodarczej. W 2004 roku kraj przystąpił do NATO, a w 2007 roku stał się członkiem Unii Europejskiej. Obecnie Rumunia dąży do dalszego rozwoju gospodarczego i umacniania swojej pozycji w Europie.
Podsumowanie historii
Historia Rumunii to opowieść o walce o niepodległość, wpływach sąsiednich mocarstw i dążeniu do zjednoczenia. Przeszłość tego kraju pełna jest zarówno trudnych momentów, jak i wielkich osiągnięć, które ukształtowały jego współczesną tożsamość. Rumunia, ze swoją bogatą historią, pozostaje miejscem fascynującym zarówno dla historyków, jak i dla podróżników pragnących zgłębić dzieje tego niezwykłego kraju.